Koniec roku szkolnego! Jak rozmawiać z dziećmi o ocenach?

Ewa Narkiewicz-Nejno | Zrób coś z tym dzieckiem
"Zrób coś z tym dzieckiem": sposoby na uatrakcyjnienie odrabiania pracy domowej
Oceny, średnia, czerwony pasek - czy rzeczywiście to jest najważniejsze w nauce. Psycholożka Ewa Nejno z programu "Zrób coś z tym dzieckiem" radzi, jak rozmawiać z dziećmi o szkole.

Czy wiecie, że Einstein miał trójkę z francuskiego?

Warto dodać, że w 1895 próbował się dostać na politechnikę w Zurychu, nie udało mu się z powodu zbyt słabych ocen z przedmiotów humanistycznych.

Pernille Ripp amerykańska nauczycielka, zapytała swoich uczniów co tak naprawdę oznacza dla nich jedynka czy dwója. Oto ich odpowiedzi:

„To znaczy, że zawiodłem"

„Że nie nadaję się do niczego"

„Że nie dość się starałem"

Niestety, dość powszechne jest przekonanie, że niskie oceny otrzymują źli uczniowie, że oceny są wyznacznikiem wartości człowieka. Trudno jest się nauczyć czegoś nowego osobie, która uważa, że do niczego się nie nadaje.

Czym jest poczucie własnej wartości ?

Jesper Juul w swojej książce opisuje to tak: „Poczucie własnej wartości to filar, centrum, jądro. Osoba o dobrze rozwiniętym poczuciu własnej wartości czuje się dobrze sama ze sobą, jest niezależna. „Jestem w porządku, mam swoją wartość po prostu dlatego, że istnieję." Osoby o niskim poczuciu własnej wartości zachowują się niepewnie, są krytyczne wobec siebie.

Aby opisać podstawy poczucia własnej wartości z innej strony, przywołajmy obrazek rodziców spoglądających na swoje dziecko zaraz po urodzeniu. Jest wspaniałe najcudowniejsze, tylko dlatego, że jest. Wraz z upływem czasu pierwotny zachwyt zastępuje potrzeba „poprawiania" swojego dzieła.

Z kolei wiara w siebie jest miarą tego do czego jesteśmy zdolni, w czym jesteśmy dobrzy i do czego mamy zdolności. Odnosi się do rzeczy, które potrafimy zrobić i celów, które możemy osiągnąć.

Poczucie własnej wartości i wiara w siebie to dwie różne rzeczy. Jednak są ze sobą powiązane. Jeśli ktoś ma zdrowe poczucie własnej wartości, to rzadko kiedy cierpi na brak wiary w siebie. W przeciwną stronę jednak ta zależność nie działa!!

Dzieci przychodzą na świat z pewnymi predyspozycjami, które przejawiają w dziedzinach zainteresowań naukowych, chęci w angażowaniu się w określone działania oraz w indywidualnych sposobach odbierania i przetwarzania informacji.

Zwracajmy uwagę na potencjał i możliwości, pytajmy co lubią, zastanawiajmy się wspólnie dlaczego.

Obserwujmy w jakich czynnościach chętnie biorą udział, pomóżmy im odkrywać i doskonalić swoje talenty. Odkrycie silnych stron dziecka, to fundament w budowaniu wiary w siebie i swoje umiejętności. Pamiętajmy, że dzieciństwo to baza dla dorosłości.

Dobrze jest kształcić, rozwijać, wychwalać, oceniać i wspierać zdolności do osiągania sukcesu, jednak należy pamiętać o bardzo ważnej sprawie, należy zadbać również o satysfakcję z bycia sobą.

Nauka czegokolwiek to skomplikowany, żmudny proces. Warto przypomnieć dzieciom co oznacza tak naprawdę ocena, że jedynka czy dwójka pokazuje, że są na początku swojej drogi w procesie nauki, że jeszcze potrzebują czasu na opanowanie materiału.

Kiedy zadzwoni ostatni dzwonek, spójrzcie więc na swoje dzieci i powiedzcie po prostu „Fajnie Cię widzieć".

Ewa Narkiewicz - Nejno

Autor: Ewa Nejno

podziel się:

Pozostałe wiadomości